يستحيل إرضاء الناس في كل الأمور ، ولذا فإن همنا الوحيد ينبغي أن ينحصر في إرضاء ضمائرناـ

تَعآل شوَيّ ،!





تَعآل شوَيّ ،!
ترىَ نآقِص وَطنآ ضّي ، 
طفِى نور آلأمآكِن مِن غيآبك ، 
وِ إشتِقنآ شُويّ ، 
 
تَعَآل شُويّ ،!
ترىَ مآ عآد جآنآ فَيّ ، 
سَكن غيم آلوفَى بِ بآبِك ، 
وَ جِفآنآ شُويّ ،! 


دَريت شْصآر ؟
تِغرقنآ قَبِل ليلَة بَرَد وَ أمطآر ، 
سِقى دمَع الغيِوم سطوحَنآ و إنهآر ، 
تِثآقَل شوق ،
تثآقَل هَمّ ،
تِثآقَل مِن غيآبَك غَم !
تِذكَر أمس ، وحِنآ صغآر ، 
قَبل لآ نكبر وَ تكثَر بِنآ الأعذآر ،
 
نلتَهي بِ آسِف ، 
وَ نتعذَر بشي مَآ صآر 
تذكَر كم تِسلينآ ، وَ تهنينآ ، 
وكتَمنآ أسرآر ، 
عَجَز يتحَمل غيآبِك ..
وَ فَجأه إنهآر ، 
تَعآل شوَيّ ،!
وإجبر خَآطِر الديرَه ، وذآك آلحَيّ ، 
وقول آسِف عَلى الغيبَه ، 
وَ طَآري آلبُعد لآ تجِيبَه ‘
وَ رجِعنآ لِ فَرحنآ شُويّ |

0 التعليقات:

إرسال تعليق

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More